Een vrouw vertelt dat haar man in mei 2021 tijdens een vakantie in India is overleden aan de gevolgen van corona. Ze vertelt geëmotioneerd dat zij en haar kinderen niet bij de crematie aanwezig mochten zijn vanwege de algehele lockdown en het geldende inreisverbod voor dit land.

Later die maand wendt de vrouw zich tot het Amsterdamse stadsloket om het overlijden van haar man aan te geven. Ze heeft een akte van overlijden uit het ziekenhuis bij zich, maar deze kon vanwege de lockdown nog niet gelegaliseerd worden. Dit staat uitgelegd in een brief van de Nederlandse ambassade in India. De gemeente en de Belastingdienst accepteren de akte en de brief echter niet waardoor het overlijden niet geregistreerd wordt in de burgerlijke stand.

De vrouw vertelt dat ze overal tegen muren aanloopt en de rekeningen maar blijven doorlopen. Ze vertelt dat ze regelmatig is terug geweest naar het stadsloket. Uiteindelijk blijkt dat hier gewoon een procedure voor is die direct gevolgd had moeten worden. Vervolgens blijkt dat er een handtekening op de brief van de ambassade niet klopt. Ook dat blijkt geen belemmering te hoeven zijn om de procedure door te zetten nu een handtekening niet nodig blijkt te zijn. Vervolgens ontvangt de vrouw een akte waarop haar huwelijksdatum niet vermeld staat. Dit allemaal in een periode waarin zij in diepe rouw verkeerde.

De ombudsman vraagt de afdeling Dienstverlening om de klacht met spoed te behandelen. Dat gebeurt. Er vindt vervolgens een gesprek plaats tussen de betrokken medewerker, de teamleider en mevrouw. Daarmee is de klacht naar haar tevredenheid opgelost.