“Wij hoeven niet per se aardig gevonden te worden” zeggen Arre Zuurmond en Anne Martien van der Does in hun jaarbeschouwing 2018. De Ombudsman voor de Metropool Amsterdam en de Kinderombudsman van Amsterdam en Zaanstad zoeken soms bewust het randje van hun bevoegdheden op voor de inwoners van “hun” gemeenten. Daarbij stellen ze zich voortdurend de vraag wat burgers van een moderne overheid mogen verwachten.

Wanneer ze constateren dat de papieren- en juridische argumentatie van de overheid niet strookt met het doel  waarvoor deze in het leven zijn geroepen, komen ze in actie. Dat doen ze niet door  machtsmiddelen  te gebruiken maar door overtuigingskracht. Omdat  ze weten dat ambtenaren vaak wel anders zouden willen maar dat simpelweg niet kunnen vanwege strakke regels en een verouderd instrumentarium.

De beide ombudsmannen zien steeds vaker complexe problemen van burgers waarbij  naast de gemeente ook andere publieke- en semipublieke instanties zijn betrokken. Hoewel zij niet formeel bevoegd zijn om zich met die andere partijen te bemoeien willen Zuurmond en Van der Does toch graag het gesprek met hen aangaan omdat  zij vaak een deel van de oplossing zijn.

De jaarbeschouwing 2018 heeft een andere opzet dan gebruikelijk. Naast een interview met beide ombudsmannen en het cijfermatige deel bevat deze een tweetal podcasts. Daarin reflecteren beide  ombudsmannen op de afgelopen periode en spreken zij over de nieuwe uitdagingen waarvoor zij zich geplaatst zien.