Een huurder (A) van een bedrijfspand van de gemeente kan de huur niet meer betalen. Hem wordt de mogelijkheid geboden om een kandidaat-huurder voor te dragen. B, die op zoek is naar een nieuwe locatie, sluit een mondelinge overeenkomst met A. Echter, tijdens het proces komt B erachter dat A ook gesprekken heeft gevoerd met een andere ondernemer (C). Deze is ook in gesprek geweest met de gemeente over de overname van de huurovereenkomst. Wanneer B de gemeente benadert wordt er geen gehoor gegeven aan zijn verzoek om de huur van het pand over te nemen omdat er volgens de gemeente onduidelijkheid is ontstaan wie als huurder kan worden voorgedragen. Als de zaak wordt voorgelegd aan de rechter bepaalt het hof uiteindelijk dat B een mondelinge overeenkomst heeft bereikt met A. De gemeente stelt echter dat zij niet gebonden is aan de uitspraak en verwijst naar het Didam-arrest, waarin een openbare en transparante procedure (OTP) vereist wordt.

B onderneemt meerdere pogingen om contact op te nemen met de gemeente voor het vinden van een oplossing. Omdat B geen medewerking van de gemeente krijgt wendt hij zich tot de ombudsman. Ook start B een kort geding tegen de gemeente. De beslissing van de rechter is dat de gemeente een huurovereenkomst voor het bedrijfspand moet aanbieden aan B. De ombudsman stelt na de uitspraak in het kortgeding een onderzoek in. Hij neemt het oordeel van de rechter over en maakt een reconstructie om vast te stellen of de gemeente eerder had kunnen ingrijpen en herstellen in deze situatie. Het doel van de reconstructie is onder meer dat de gemeente kan leren van de zaak.  

Op grond van de reconstructie komt de ombudsman tot de conclusie dat er voldoende signalen bekend waren bij de gemeente dat de overname niet soepel verliep. De gemeente heeft echter  meerdere kansen gemist om dit te herstellen. Onder meer door een gebrekkige afstemming binnen de gemeente heeft het te lang geduurd voordat er een beslissing werd genomen en verkeerde B gedurende lange tijd in onzekerheid. Dit was met name problematisch omdat B dringend op zoek was naar een nieuwe locatie vanwege de sloop van zijn huidig pand. B werd hierdoor ook gedwongen om juridische procedures te voeren, zowel tegen de vorige huurder als tegen de gemeente. De gemeente had zich moeten realiseren dat een onafhankelijk en oplossingsgericht onderzoek meer geschikt zou zijn geweest dan het onnodig juridificeren van de kwestie. De ombudsman formuleert aanbevelingen om dit in de toekomst te verbeteren.