Een vrouw vraagt een traplift aan en deze wordt toegekend. De traplift wordt echter aan de brede kant van de treden geplaatst. Daardoor is er te weinig loopruimte over hetgeen tot gevaarlijke situaties leidt. Na twee weken vraagt ze de gemeente om de situatie te komen bekijken. De gemeente doet dat niet maar geeft wel per omgaande de opdracht om de geplaatste traplift te verwijderen. Tot verbazing van de vrouw omdat er geen contact met de gemeente is geweest.

Ze dient een bezwaar in en als zij na vier maanden wachten en vaak bellen en mailen nog geen beslissing heeft ontvangen, besluit zij zich tot te ombudsman te wenden. De noodzaak van een traplift is inmiddels alleen maar groter geworden. Niet alleen voor haarzelf maar inmiddels ook voor haar partner.

De ombudsman informeert bij de gemeente naar de afhandeling van het bezwaar en geeft aan dat zijn medewerkers ter plekke gaan schouwen. Ook de gemeente wordt daarbij uitgenodigd, maar die gaan niet op de uitnodiging in. De ombudsman is verbaasd dat de traplift niet geplaatst is aan de korte zijde van de trede. In een recent overleg in het kader van leren van soortgelijke zaken, is immers expliciet aangegeven hoe e gemeente hierover afspraken kan maken met de aannemers bij de opdrachtverstrekking. Daarbij moet gestreefd worden om tot oplossingen te komen die het meest logisch en gewenst zijn.

De ombudsman deelt de uitkomsten van de schouw en verzoekt de gemeente om alsnog over te gaan tot het plaatsen van de traplift aan de korte zijde van de traptrede. Binnen twee weken wordt het bezwaar gegrond verklaard en is een afspraak gemaakt om de traplift te plaatsen aan de gewenste kant van de trap. De vrouw stuurt foto's van het eindresultaat waar zij en haar partner zeer tevreden mee zijn.