Een jonge vrouw raakt haar inschrijving in Woningnet Stadsregio Amsterdam kwijt omdat ze de contributiemail aanzag voor een phishingmail. Ze reageert niet op de mail en betaalt dus niet. De vrouw veronderstelt dat de betaling via een automatische incasso loopt en komt er pas na ruim een jaar achter dat ze niet betaald heeft en haar inschrijving beëindigd is.

Ze legt de medewerkers van Woningnet haar vergissing uit en vraagt of herstel van inschrijving mogelijk is. Dat is niet het geval, er bestaat wel een herstelperiode van een jaar, maar dat jaar is dus net verstreken. De vrouw vraagt vervolgens de corporatie en de afdeling Wonen van Amsterdam om hulp. Men betreurt de zaak en er wordt ook wel erkend dat de gevolgen voor haar groot zijn. De vrouw moet volgend jaar namelijk haar jongerenwoning verlaten en zonder inschrijftijd wordt het vinden van een nieuw huis vrijwel onmogelijk. Zowel Woningnet als de corporatie en gemeente stellen echter dat ze de uitschrijving niet ongedaan kunnen maken. De vrouw beklaagt zich vervolgens bij de ombudsman.

De ombudsman vraagt de gemeente nog eens naar de zaak te kijken. Dan blijkt er een belangrijke wijziging op komst wat betreft herinschrijving: de herstelperiode na niet-betaalde verlengingskosten wordt vanaf volgend jaar verlengd naar vijf jaar. Dit geeft de jonge vrouw precies de gelegenheid om haar inschrijving te herstellen voordat ze op zoek moet naar een nieuwe woning. Dit is natuurlijk goed nieuws. De ombudsman vindt wel dat in deze zaak eerder duidelijk had moeten zijn op welke plek de vrouw haar vraag kon neerleggen en bij wie welke bevoegdheid ligt.