Een vrouw is slecht ter been en heeft een scootmobiel. Ze komt in aanmerking voor de regeling 'Van Groot naar Beter' en krijgt een kleine eengezinswoning aangeboden op de begane grond. Perfect in haar situatie want ze woont nu in een flat. Volgens de regeling Van Groot naar Beter zou de huurprijs van de woning die wordt aangeboden, kunnen worden aangepast aan het inkomen van de huurder. De woning heeft momenteel een te hoge huur voor het inkomen van de vrouw.

De woningbouwcorporatie weigert echter en verwijst daarbij naar de regels die zouden zijn opgelegd vanuit de gemeente Amsterdam. Het is vrijdagmiddag en de vrouw belt in paniek naar de ombudsman. Maandag zal de woning al aan iemand anders aangeboden worden.

De ombudsman neemt hierop contact op met de afdeling Wonen. De afdeling neemt vervolgens contact op met de vrouw en de corporatie. Het euvel lijkt te liggen bij de regels rondom passend toewijzen. Die zijn door het Rijk opgelegd en gaan boven de regeling Van Groot naar Beter. De corporatie neemt hierop contact op met de vrouw en dit gesprek verloopt veel prettiger. De vrouw overlegt een aantal aanvullende documenten en blijkt dan toch aan de inkomenseis te voldoen. De woning wordt alsnog aan haar toegewezen. De vrouw is erg opgelucht.