Een vrouw wendt zich tot het spreekuur namens haar moeder en gehandicapte broertje. Die wonen in de VS, maar kwamen toen de vrouw vorig jaar met hartklachten in het ziekenhuis werd opgenomen naar Nederland. De vrouw en haar oudere broer wilden graag dat moeder en broertje in Nederland zouden blijven vanwege de leeftijd van moeder en de zorgbehoefte van hun gehandicapte broertje. Ze dringen er bij moeder op aan zich in te schrijven bij de oudere broer en dat gebeurt.

Twee maanden later keren moeder een broertje echter toch terug naar de VS. Ze denken er niet aan zich uit te schrijven. De oudere broer doet daarom begin juni een terugmelding bij de gemeente over de inschrijving van moeder en in september over broertje. De meldingen worden echter niet opgepakt door Basisinformatie. Pas in januari belooft de dienst ze uit te schijven.

Als moeder en zoon zich in maart van dit jaar toch weer in Amsterdam willen vestigen, blijkt echter dat ze nog steeds ingeschreven staan. Ze maken wel een afspraak voor een inschrijving en wenden zich tegelijkertijd tot Basisinformatie met de vraag wat ze nu moeten doen. Door de inschrijving in die maanden moeten ze namelijk ook zorgpremie betalen, waar al een achterstand voor bestaat.

Basisinformatie stelt pas in juni nadat er een klacht wordt ingediend dat de periode van het jaar daarvoor niet meer gecorrigeerd kan worden. Wel kunnen moeder en zoon over de gehele periode uitgeschreven worden, maar dan moeten ze opnieuw een afspraak maken. Dat kan nog weken op zich laten wachten.

De ombudsman constateert dat de vrouw destijds inderdaad zelf haar verhuisaangifte naar het buitenland had moeten doorgeven. De gemeente heeft echter abusievelijk geen gevolg gegeven aan de terugmelding in het kader van het adresonderzoek, waardoor de inschrijving gewoon is blijven doorlopen. Basisinformatie is daarmee ook debet aan de situatie en biedt hiervoor excuses aan. Omdat een correctie met terugwerkende kracht juridisch niet mogelijk blijkt, wordt naar een tussenoplossing gezocht. De vrouw en haar zoon worden vanaf juni en september met terugwerkende kracht op een puntadres geregistreerd. Dat betekent dat adresafnemers zoals de Belastingdienst dit niet zien als inschrijving, waardoor ze niet verzekeringsplichtig waren. Vanaf terugkomst, in maart worden moeder en zoon opnieuw ingeschreven op het adres van de broer, zonder dat ze daarvoor apart een afspraak moeten maken bij het stadsloket. De ombudsman begrijpt dat er met 25.000 adresonderzoeken, soms meldingen tussendoor kunnen glippen, maar geeft de dienst mee meer waarborgen in te bouwen om dit zoveel mogelijk te voorkomen.