Een man woont tweeëneenhalve maand in een wisselwoning wegens de renovatie van zijn eigen huurwoning. Al snel wordt er een adresonderzoek gestart omdat hij nog ingeschreven staat op zijn oude woning. De man geeft aan dat het om een tijdelijke situatie gaat. Als hij een adreswijziging zou doorgeven zou dat direct gevolgen hebben voor de toeslagen die hij ontvangt vanuit de Belastingdienst.

De man heeft veel stress door het hele gebeuren en dat is niet bevorderlijk voor zijn ernstige hartafwijking. Het adresonderzoek wordt gestaakt. Enkele weken later volgt er echter een nieuwe brief en staan er volgens meneer twee politieagenten voor de deur. Weer blijkt er een adresonderzoek te zijn gestart.

Boos benadert de man de ombudsman. Die doet navraag. Er is inderdaad opnieuw een adresonderzoek gestart. Er worden excuses gemaakt. Er is bij het opstarten van het onderzoek (naar aanleiding van een melding van een deurwaarder) niet goed gekeken naar hert vorige dossier. De gemeente besluit een signalering in het dossier te zetten zodat er niet opnieuw een onderzoek gestart kan worden. Omdat de man nog niet helemaal zeker weet of hij echt kan terugkeren naar zijn woning, belooft de gemeente hem over tweeëneenhalve maand terug te bellen om te kijken of er een adreswijziging moet worden doorgevoerd.

De ombudsman vermoedt dat het probleem met adresinschrijvingen ten tijde van verblijf op wisselwoningen veel breder speelt. Omdat het vaak om korte perioden gaat en de huur gewoon moet worden doorbetaald, is het niet logisch om dan een adreswijziging door te voeren. Daarmee zal een bewoner namelijk problemen krijgen met de Belastingdienst omdat het geregistreerde adres niet meer overeenstemt met de woning waar huurtoeslag voor gevraagd wordt. De gemeente begrijpt het probleem en gaat ermee aan de slag.