Een zorgcoördinator uit Amsterdam mailt de ombudsman omdat deze al eerder betrokken is geweest in een zaak van een van haar cliënten. Voor deze cliënt loopt al lang een aanvraag voor een aangepaste keuken via de WMO. Ook de ombudsman had de indruk, naar aanleiding van berichten daaromtrent van de manager Zorg, dat deze voorziening was toegekend. Nu laat de coördinator ons weten dat de aanvraag is afgewezen omdat de aanvraag via een stichting is gedaan en het moet gaan om een individuele aanvraag. De zorgcoördinator vraagt de bemiddeling van de ombudsman.

De ombudsman doet navraag bij de gemeente. De indruk die de zorgcoördinator had met betrekking tot de toekenning ziet de ombudsman als een gevolg van miscommunicatie. De gemeente laat de ombudsman weten dat de WMO het niet toestaat om collectieve voorzieningen toe te kennen. Het moet gaan om een individuele aanvraag. De gemeente geeft ook aan dat zij dit intern nog gaan aankaarten en wellicht ook met de ombudsman die zorg in zijn portefeuille heeft zal bespreken. Voor nu blijft de afwijzing echter staan. De ombudsman begrijpt dit standpunt maar gaat hierover graag het gesprek aan met de gemeente