Een moeder dient een klacht in bij de kinderombudsman omdat zij lang moet wachten op een gezinsmanager. In maart 2022 heeft de kinderrechter een Onder Toezicht Stelling (OTS) uitgesproken omdat moeder en vader het niet eens werden over hulpverlening voor hun zoontje van 8 jaar oud. De gezinsmanager zou voortvarend, samen met de moeder en vader, op zoek moeten gaan naar passende hulpverlening voor het jongetje. Dat was de uitspraak van de rechter. Gedurende de OTS is er geen vaste jeugdbeschermer toegewezen. De OTS liep in augustus af en JBRA heeft gekozen om de OTS niet te verlengen. Inmiddels wachten de moeder en het jongetje al sinds begin 2022 op hulpverlening. De kinderombudsman heeft contact gehad met JBRA gedurende dit proces. De eerste vraag naar JBRA was of zij konden toelichten hoe lang het zou gaan duren voordat er een vaste gezinsmanager zou worden toegewezen. Naar aanleiding van die vraag heeft JBRA waarschijnlijk spoedig gehandeld en heeft moeder direct uitgenodigd voor een gesprek. Dat bleek uiteindelijk geen oplossing. Vervolgens heeft de kinderombudsman opnieuw contact gehad met JBRA, ditmaal met de teammanager. De teammanager vindt de gang van zaken niet goed en betuigt spijt dat moeder geen vaste gezinsmanager heeft gekregen, maar refereert naar het personeelstekort als legitieme reden: zwaardere gevallen krijgen voorrang.

De kinderombudsman heeft voorgesteld om het jongetje alvast met de huisarts te laten praten, zodat ook zijn verhaal kan worden gehoord en zodat de huisarts kan onderzoeken of / welke hulp nodig is voor dit jongetje. Daarmee neemt de huisarts een deel van de werkzaamheden van JBRA tot zich. JBRA neemt dit idee over. De kinderombudsman heeft ook contact gehad met de huisarts hierover. De teammanager van JRBRA heeft de moeder geadviseerd om samen met vader een bemiddelaar in de hand te nemen. Moeder gaat dat doen. De OTS wordt dus niet verlengd.

De kinderombudsman constateert tot slot dat personeelstekort leidt tot problemen voor ouders en kinderen bij het organiseren van hulpverlening. Dit signaal neemt zij mee in de gesprekken met JBRA. Verder is een belangrijk signaal dat JBRA geen alternatieve oplossingen zoekt, zoals het inschakelen van de huisarts er één kan zijn. Als moeder eerder was verwezen naar de huisarts, dan was er wellicht eerder een oplossing gekomen. Daarbij hoort ook dat het jongetje wordt gevraagd naar zijn verhaal of naar wat hij eigenlijk wil (art. 12 IVRK).